Niemand wil een drugsverslaafde of een alcoholist te worden. Toch blijven veel mensen in de val vallen. De vraag die het vaakst wordt gesteld is “hoe?”. Hoe kon mijn zoon, mijn dochter, mijn vader, mijn zus of mijn broer een leugenaar worden, een dief, iemand die niemand kan vertrouwen? Hoe is dat mogelijk? En waarom niet stoppen ze consumeren?

Het eerste wat je moet begrijpen over verslaving is dat geneesmiddelen die de geest beïnvloeden zijn anti-pijn. Voor drugs aantrekkelijk te zijn voor iemand, moet er eerst een aantal onderliggende verdriet, een gevoel van wanhoop, of fysieke pijn.

Drugsverslaving volgt een cyclus die er zo uitziet:

Een persoon heeft problemen, een gevoel van verdriet of wanhoop of lichamelijk ongemak. Dit kan een tiener die ervaringen zijn eerste uiteenvallen, of een grootmoeder met artritis, of het kan een man van middelbare leeftijd die zich afvraagt waarom hij blijft mislukken op het werk. Of het kan iemand van elke leeftijd tussen de twee.

De individuele dranken of probeert drugs. Alcohol of drugs lijken op te lossen zijn probleem. Hij voelt zich beter. Want nu lijkt hij meer in staat het verzorgen van zijn leven, drugs krijgen waarde in zijn ogen.

Het individu verhoogt geleidelijk het gebruik van de drug die hij heeft gekozen. Dus hij is gevangen. Ongeacht het probleem dat hij probeerde op te lossen aan het begin met het gebruik van drugs, dit probleem verdwijnt uit zijn geheugen. Op dit punt, alles wat hij denkt over het krijgen en het nemen van drugs. Hij verliest de mogelijkheid om zijn gebruik te controleren en verwaarloost de gruwelijke gevolgen van zijn verslaving.

De verslaafde zal nu proberen te verbergen van zijn vrienden en familie het feit dat hij drugs neemt. Hij zal beginnen te lijden onder de gevolgen van zijn eigen oneerlijkheid en schuld. Het kan worden Solitaire en moeilijk te redeneren. Het kan zich vreemd gedragen

Hoe meer hij drinkt of drugs, hoe meer hij zich schuldig zal voelen, en hij zal steeds meer depressief worden. Hij zal zijn persoonlijke integriteit offeren en uiteindelijk liegen en stelen om zijn behoefte aan drank of drugs te financieren. Zijn relaties met vrienden en familie, evenals zijn prestaties op het werk, zijn dramatisch gedaald.

Drugs en alcohol zijn nu de belangrijkste dingen in zijn leven. Hij onnodig opgeofferd zijn werk, verspilde de levensbesparing, zijn dromen en ambities, alles in een poging om de effecten van fysieke en emotionele opluchting die hij heeft gekregen in het verleden met drugs te handhaven. Maar ironisch genoeg, zijn vermogen om te leven “highs” door middel van alcohol of drugs afneemt als zijn lichaam wordt gewend aan de aanwezigheid van buitenlandse chemicaliën. Het moet meer en meer nemen en het kan niet meer zonder het doen kunnen functioneren.

Als hij blijft drinken en gebruik maken van drugs, zijn lichaam blijft wennen aan de aanwezigheid van drugs. Dit is wanneer de nieuwe drugsverslaafde begint te ervaren het gebrek aan drugs. Hij zal een onweerstaanbare obsessie om te kopen en consumeren zijn drugs en alles doen om de pijn van het niet hebben van een te vermijden.

Hij stak een onzichtbare lijn. Hij is nu verslaafd aan drugs of alcohol.

Als zijn verslaving aan alcohol of drugs vordert, zal hij steeds meer en meer Heirman en geneigd om ziek te zijn. Het zal ervaren emotionele ups en downs veroorzaakt door drugs of alcohol, die in werkelijkheid kan worden verward met psychische aandoeningen. Het individu kan er erg fit en enthousiast wanneer hij op een “hoog”, maar wanneer de drugs met pensioen gaan, wordt hij depressief en lethargisch. Het kan zinken in een geneesmiddel-geïnduceerde depressie. Op dit punt, is de verslaafde gevangen in de vicieuze cirkel van een neerwaartse spiraal. Hij geconfronteerd met het probleem van het hebben van geld te vinden om drugs te kopen en proberen om normaal te kijken naar zijn vrienden, familie en werkgever. Of hij wil stoppen of niet, hij is nu gevangen. Nu de drugs die hij misbruikt zal hebben veranderd hem zowel fysiek als mentaal.

Op lange termijn afhankelijkheid van alcohol en drugs kan leiden tot een verandering in de persoonlijkheid van iemand. Dit heet biochemische persoonlijkheid. Hier zijn enkele van de kenmerken:

• Stemmingswisselingen
• Gebrek aan betrouwbaarheid. Onvermogen om projecten af te maken.
• Onexpressieve wrok en geheime haat.
• Oneerlijkheid. Leugens aan familie, vrienden, werkgevers.
• Ingetrokken ten opzichte van degenen die love it. Isolatie.
• Kan chronisch depressief lijken.
• Kan beginnen met het stelen van familie en vrienden.

Drugsverslaafden kunnen niet stoppen met drugs om twee redenen:

De verschijnselen van het gebrek veroorzaakt door de residuen van geneesmiddelen die blijven in het lichaam.

De biochemische persoonlijkheid veroorzaakt door drugs en de levensstijl van de verslaafde.

Wanneer een persoon drinkt of drugs continu, zijn lichaam wordt super-verzadigd met “metabolieten” (chemicaliën als gevolg van de transformatie van drugs door het lichaam). Deze metabolieten, hoewel snel geëlimineerd uit de meeste weefsels van het lichaam, kan worden opgesloten in vette weefsels en blijven er al jaren. Wanneer de verslaafde probeert om de drug te verlaten, kunnen deze drug of alcohol metabolieten opnieuw in het bloed worden vrijgegeven. En dit kan leiden tot de verschijnselen van het gebrek aan drugs of alcohol, waar het is bijna onmogelijk om te weerstaan. Het zou als het proberen om te stoppen met roken, terwijl nog steeds het roken van een of twee sigaretten per dag.

De aanwezigheid van deze metabolieten in het bloed, zelfs in minieme hoeveelheden, stimuleert de hersenen om te reageren alsof de drugsverslaafde was het vertragen van drugs. Hersen receptoren, die gewend zijn geraakt aan grote hoeveelheden drugs metabolieten, worden nu gedwongen hun rol te spelen met slechts een kleine hoeveelheid drugs metabolieten beschikbaar. De hersenen “vraagt” de drugsverslaafde om hem meer drugs te geven. Dit wordt het fenomeen van het gebrek genoemd. De enige manier om een einde te maken aan dit is om terug te gaan op drugs, of meer drinken, en de cyclus begint over en weer.

In de afgelopen jaren, de meest voorkomende hypothese onder de wetenschappelijke gemeenschap was dat drugs werden geëlimineerd uit het lichaam tussen de drie en vijf dagen na hun laatste gebruik. We weten nu dat deze medicijnen kunnen blijven gevangen in vette weefsels voor jaren

De grafiek hierboven toont dit feit. Deze grafiek toont de cocaïne metabolieten die worden uitgescheiden door het lichaam van een deelnemer meer dan vijf dagen na zijn aankomst voor de behandeling, en lang na de sporen van cocaïne had moeten zijn geëlimineerd uit zijn lichaam (volgens de theorieën Eerder). Echter, zodra een deelnemer begint het detoxificatie programma, de niveaus van cocaïne metabolieten in zijn zweet en urine stijgen en vervolgens geleidelijk afnemen tot nul tijdens de paar weken dat Volgen.

Hier zijn de resultaten geproduceerd door de detoxificatie procedure voor een nieuw leven:

1) vermindering of eliminatie van drugs-of alcohol deficiëntieverschijnselen.

Vermogen om duidelijker te denken.

3) vermindering of eliminatie van veel symptomen geassocieerd met drugsmisbruik en alcoholisme. Dit kan onder meer depressie, slapeloosheid en emotionele instabiliteit.